۳ ترفند اکولایزر که از شما یک دی جی بهتر می‌ سازد

اکولایزر ویژگی‌ ای است که در اکثر کنترلر های دی جی و میکسر ها وجود دارد. با این حال بسیاری از دی جی‌ ها هستند که به هیچ وجه زحمت استفاده کردن از اکولایزر را به خود نمی ‌دهند یا اگر هم از آن استفاده کنند تنها  اکولایزر Low را برای سوئیچ کردن ساده‌ی صدای بیس استفاده می‌ کنند. توانایی ‌های بسیاری در استفاده از بخش اکولایزر ها وجود دارد. از امکان از بین بردن یا برجسته کردن بخش‌ های خاصی از آهنگ ‌ها گرفته تا میکس کردن به صورت منحصر به فرد تنها با استفاده از اکولایزر و بدون استفاده از فیدر ها، تکنیک‌ های مختلفی وجود دارند که آن ها را باید امتحان کنید تا دی جی کردن خود را بهبود ببخشید. پس بیایید حالت‌ های مختلف اکولایزر و چگونگی عملکرد آن ها را تفکیک کنیم سپس به سراغ تکنیک ‌های مختلفی برویم که از شما دی جی بهتری می ‌سازد.

اکولایزر چیست؟

اکولایزر یا برابر ساز ابزاری است که زیر و بمی صدا را تغییر می دهد و کاربرد اصلی آن، نرم کردن و تنظیم صدای سیستم با توجه به عوامل مختلف است. در واقع می توان گفت وظیفه اکولایزر، تنظیم بهره دامنه های فرکانس های مختلف در محدوده فرکانس کامل یک دستگاه خروجی معین است. این ابزار یا ویژگی در اکثر دستگاه های دی جی وجود دارد؛ اما تنها تعدا کمی از دی جی ها از آن به درستی استفاده می کنند.

حالت ‌های ایزولیتور و اکولایزر

اکثر نرم‌ افزار های دی جی مدرن و بسیاری از میکسر های سطح بالا دو حالت مختلف اکولایزر را ارائه می‌ دهند که به طور معمول حالت Isolator و EQ نامیده می‌ شوند. این دو حالت نحوه‌ تاثیر گذاری اکولایزر ها بر روی ترک ‌های در حال پخش شما را تغییر می‌ دهند. حالت استاندارد یا کلاسیک EQ مانند اکولایزر های اکثر میکسر های کلاسیک آنالوگ کار می ‌کند که مقادیر مشخصی از فرکانس ‌های low، Mid و High را کم یا زیاد می ‌کند. اگر شما همه‌ اکولایزر ها را به سمت چپ بچرخانید،‌ شما همچنان قادر به شنیدن آهنگ هستید اما با صدای خیلی آرام.

اما حالت ایزولیتور ۱۰۰٪ محدوده فرکانسی تاثیر گذار را برش می ‌دهد و اگر شما تمام اکولایزر ها را به سمت چپ بچرخانید قادر به شنیدن آهنگ نخواهید بود. با فرض این که شما ۳ باند اکولایز دارید باید به این اکولایزر ها مانند یک فیدر حجم صدا نگاه کنید که به سه بخش تقسیم شده است و حالت ایزوله یک روش عالی برای حذف فرکانس ‌های سه گانه‌ یک ترک است.

۳ ترفند  EQ

• حذف عناصری در یک میکس

احتمالا بیشترین مورد استفاده‌ این تکنیک برای مبادله‌ صدای بیس در انتقال بین ترک ‌ها است. انجام این کار به سادگی باعث می ‌شود تا بتوانید ترک بعدی را با اکولایزر Low کم به میکس بیاورید و زمانی که وقت خروج از آهنگ اصلی در حال پخش رسید، صدای بیس ترک جدید را با بیس ترک قبلی سوئیچ کنید و ناب Low آن را به وسط بیاورید. این کار برای این انجام می ‌شود تا در هنگام میکس دو آهنگ، صدای درام Kick و بیس آن دو با هم تداخلی نداشته باشند و صدای شما دیستورت نشود.

یک استفاده‌ متداول دیگر بریدن وکال‌ های یک ترک برای ایجاد فضایی برای وکال‌ های بر روی یک ترک دیگر است. بهتر است این کار را با قرار دادن EQ در حالت ایزولیتور و با استفاده از یک تکنیک مشابه اما به جای استفاده از اکولایزر Low از اکولایزر Mid استفاده می‌ شود. این به دلیل آن است که وکال‌ ها در محدوده‌ فرکانس ‌های میانی واقع می ‌شوند که بالا تر از محدوده‌ بیس لاین و درام بیس و پایین ‌تر از محدوده فرکانسی Hi-Hat و Cymbal ها است.

اگرچه در بیشتر موارد این باعث نمی‌ شود که وکال ‌ها به طور کامل از ترک حذف شوند؛ اما آن می‌ تواند برای شما به اندازه‌ کافی در فرکانس‌ های میانی فضای خالی ایجاد کند و اگر که می‌ خواهید به طور تصادفی آواز ها را روی ترکی لایه بندی کنید این واقعا ممکن است به شما کمک کند. به همین ترتیب اگر فهمیدید که میکس شما صدای خوبی دارد ولی Hi-hat یا Cymbal ها باهم تداخل دارند، این کار را با فرکانس ‌های بالایی نیز انجام دهید تا صدا های متداخل را حذف کنید.

• ایزوله کردن بخش ‌هایی از یک ترک

یکی دیگر از روش ‌ها برای استفاده از اکولایزر ، سعی در جدا کردن یک بخش واحد از یک ترک برای پلی کردن بر روی یک ترک دیگر است. این کار با چرخاندن دو اکولایزر از فرکانس ‌های مورد نظر شما به سمت چپ و بستن آن ها انجام می ‌شود که تنها بخشی از آهنگی را که می‌ خواهید بر روی ترکی دیگر پلی کنید، برای این کار آماده می ‌کند. به عنوان مثال، برای بیرون کشیدن پرکاشن‌ های فرکانس بالای یک آهنگ، شما باید ناب ‌های Low و Mid اکولایزر آن کانال را کم کنید و فقط با فرکانس ‌های بالایی پلی کنید. این کار در حالت ایزولیتور بهتر عمل می‌ کند زیرا دارای اثر قوی ‌تر و تفکیک تمیز تر است.

• میکس کردن تنها با استفاده از اکولایزر ها

از آن جایی که حالت ایزولیتور می‌ تواند فرکانس ‌ها را کاملا برش دهد، شما می‌ توانید سه اکولایزر خود را به عنوان کنترل ‌های ولوم مجزا برای  Low، Mid و High استفاده کنید.

به جای این که برای آوردن ترک، تنها از بالا آوردن فیدر ولوم استفاده کنید، می‌ توانید از اکولایزر ایزولیتور استفاده کنید تا در هر زمانی بتوانید یک بخش فرکانسی از ترک را بیرون بکشید. برای مثال شما می‌ توانید با استفاده از ناب High شروع به آوردن بخش پرکاشن یک آهنگ و سپس به آرامی وکال ‌ها را با استفاده از ناب  Mid کنید و در نهایت برای آوردن صدای بیس لاین و درام بیس ناب Low را بالا بیاورید.

در عین حال شما می ‌توانید برای میکس کردن ترک قبلی از اکولایزر ایزولیتور استفاده کنید. شما می‌توانید به آرامی هر یک از اکولایزر ها را مانند تکنیک سوئیچ کردن بیس جا به جا و صدای آن ها را حذف کنید با تفاوت این که باید این کار را برای هر سه ناب انجام دهید. برای بیت میکس‌ های طولانی و پیچیده شما می ‌توانید کنترل بیشتری با استفاده از این روش داشته باشید، به همین دلیل بسیاری از دی جی ها به خصوص در سبک تکنو و هاوس این روش میکس کردن را ترجیح می ‌دهند.

جمع بندی

یادگیری استفاده‌ درست از اکولایزر ها یک روش عالی برای خودتان است تا به یک دی جی با صدای بهتری تبدیل شوید. زمانی را برای پلی کردن با هر دو حالت اکولایزر در نظر بگیرید تا به خوبی درک کنید که آن ها چطور بر روی صدا تاثیر می ‌گذارند و سپس با اکولایزر های مناسب خود میکس کنید.