چند درس از Andrew Weatherall برای زندگی پیرامون موسیقی (قسمت دوم)

درس چهارم: بر موج سوار شوید

 یکی از با ارزش ترین چیزهایی که نیاز است یک دی جی یاد بگیرد این است که چگونه یک جمعیت را بخواند و چطور با موزیکی که پخش میکند به آنها واکنش نشان دهد. انجام این کار به همان اندازه که گفتنش آسان است، آسان نیست. اگرچه اندره ویدرال این کار را کاری بی دردسر نامیده است. ست های او همیشه قوی و سرحال بوده اند اما هرگز بیش از حد آماده شده یا ساختگی به گمان نمیآیند، بله آنها با دقت ساخته شده اند، اما به گونه ای که مانند یک جریان همیشگی بوده و به خودی خودش رخ میـــدهد.

روزنامه ی گاردین یک بار دی جی کردن او را کاملا خون آشام گونه توصیف کرد. آندره ویدرال به این مجله گفته بود: شما در هنگـــــــام دی جی کردن دیگر هرگز  احساس شگفت انگیز شــــنیدن یک تــرک خـوب برای اولیـــن بار را نخــــواهید داشــــــت، اما اگر به چشــــــــمان کسانی نگاه کـنید که آن را برای اولیــــن بار میشنوند خودش زنده کــننده ی آن احســـاس خــــوب اســـــت. بنابرایــن این احســـــاس و رابــــطه ی چــشــمی  را در آغوش بگیرید و بیاموزید که چگونه، ماشه ی این عوامل احساسی را بکشـید.

قبل از آنکه یک ترک شگفت انگیز هیت را بخواهید دراپ کنید ساختار جو آنجا را احساس کنید، زیرا ممکن است آن ترک سالن رقص را به دیوانگی مطلق بکشد و شما باید بعد از آن ترک توانایی نگه داشتن آن انرژی و موج ساخته شده در آن جو را داشته باشید چون اگر نتوانید ممکن است خیلی ها سالن رقص را ترک کنند. پس موج سواریتان را خوب کنید.

درس پنجم: سازنده ی جریان ها باشید نه یک پیرو

آندره ویدرال گفته است: من چیزی را کنار نمیگذارم فقط جهت موسقیایی ام را تغییر میدهم و قبلی ها را به کنار میزنم.

یک شماره ی مجله ی Mixmag در سال ۱۹۹۴  عکس ویدرال را روی صفحه ی اولش با عنوان “Weatherall changes his tune”  زده بود. تنها شش سال از فعالیت حرفه ای او گذشته بود و این مجله به دلیل شکستن سنت ها و عادات همیشگی ویدرال او را تحقیر کرد و او را به دلیل پلی کردن سبک های متنوع و زیاد بی اشتها و افراط کار خواند. آن زمان ۲۶ سال پیش بوده و آن زمان او حتی واقعا به آن صورت شروع نکرده بود.

از پانک تا اسید هاوس، تکنو، الکترو و حتی موزیک فولک همگی سبک هایی بودند که ویدرال آنها را هم میساخت و هم بسیاری از صحنه های موزیکال را تحت تاثیر قرار میداد و با این همه او از همه ی حد و مرزها فراتر میرفت. افزوده بر اینها جدا از دی جی کردن و آهنگسازی او یک نویسنده، هنرمند و یک خواننده ی ماهر و بهترین مرد دوره ی رنسانس ادب و هنر در موسیقی هاوس بود. او حتی در زمینه ی مد و فشن نیز جلوتر از دوره ی خودش گام برمیداشت و در هر صحنه ای تیپ مخصوص به خودش را داشت گاهی سیبیل میگذاشت و یک تیپ مشکی آندرگراند میزد، گاهی به شدت پانکی لباس میپوشید و گاهی هم تیپ های کلاسیکی میزد که میتوانستید گمان کنید که او یک نقاش برجسته است. او از دید اشتیاق به تجربه ی سبک های متنوع خیلی شبیه به دیوید بویی بود.

درس ششم: نترس باشید

ویدرال اغلب زمان ها درباره ی سالهای نوجوانی اش سخن گفته است، زمانی که او لباس های فشن عجیب و غریب را برمیگزید و او را به یک هدف اولیه برای متلک پرانان محلی تبدیل میکرد. او برای جلوگیری از این تحقیرها و کتک خوردن از ارازل محلی فهمید که تنها پوشیدن لباس کافی نیست. او فهمید که به همان مقدار که لباسش نشان میدهد باید خودش هم گرایش و طرز برخوردی داشته باشد که او را در امان نگه دارد و همین نگرش بود که او را در طول زندگی حرفه ای اش پیش برد.

خودبینی پانکی و خودنمایی اشرافی او با نام مستعار Lord Sabre ممکن بود با افزایش سنش فروکش کند، اما این احساس منیت و شخصیت او هرگز این حس نترس بودن را ترک نکرد و او را به سوی افق های جدید و هنری موسیقی سوق داد، مانند هنر نقاشی لینو او که در گالری ها به نمایش گذاشت و حتی برگزیدن خوانندگان در پروژه های انفرادیش همگی نشان از شخصیت محکم او دارند.

منبع دی جی سنتر :‌هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.