چگونه قوانین را بشکنیم و بیس را استریو کنیم؟

بیس همیشه باید در حالت مونو باشد، درست است؟ نه  اینگونه نیست شما می‌توانید با نکاتی که در ادامه گفته شده است صدای بیس لاین های خود را فضاسازی کنید.

هنگامیکه بیس را در دو کانال (استریو) میکس می‌کنید، سازگاری درون نمایه استریو و مونو در فرکانس های پایین بحثی داغ است. بیشتر پیشنهاد می‌کنند که همه المان های فرکانس پایین از جمله کیک درام، ساب بیس و دیگر المانها را کاملا در مونو قرار دهید.

این معمولا پیشنهادی سرسخت است: همه بیس سنگین را وسط زمینه استریو نگه دارید و آن صداها زمانی که در میکس کلی بر روی یک کانال مانند اسپیکر بلوتوث یا کلاب جمع می‌شوند، توان فرکانس های پایین کم نخواهد شد.

همچنین بیسی که دارای اندازه ی زیادی درحالت استریو است نیزاینطور شناخته شده است که هنگامی آن ترک را به واینیل تبدیل می‌کنید پرش سوزن و خراشیدگی روی آن رخ می‌دهد.

با این حال اگر موزیک های دنس امروزی را بررسی کنید می‌بینید که آهنگسازان همیشه در پن کردن و فضاسازی بخش هایی که در فرکانس انتهای پایین وجود دارند محتاتانه عمل نمی‌کنند. سابهای واید خیره کننده ای که از کانال های ساید (کناری) سر درآورده اند، بیس های سینتی که از چپ به راست دور سرتان میچرخند و کیک هایی که افکت ریورب استریو به خود گرفته اند.

شکستن قوانین

خب گرچه شما باید تقریبا همیشه فرکانسهای زیر ۱۰۰ هرتز – که به عنوان بازه فرکانسی ساب بیس در گمان می‌شود - را مونو نگه دارید، اما اینجا چیزی شما را از گسترده کردن فرکانسهای ۱۰۰ تا ۱۵۰ هرتز بازنمی‌دارد. با راه رفتن روی یک طناب باریک و به روش های کنترل شده اما خلاقانه ای می‌توانید کمی احساس وجود بیشتری به صدای کیک و بیس خود هنگام پخش از سیستم های استریو مانند هدفون ها، سیستم ماشین، Hi-Fiهای خانگی و .. بدهید.

بنابراین تا زمانی که ترک شما همچنان در مونو صدایی قدرتمند و استوار دارد، قرار نیست آن را واکس بزنید و تمام بازه بیس را در مونو فشرده کنید، هنگامی که فضاسازی بیس به میان میآید، کمی بازی در فضای بیس نسبتا خوبی برای آن کار وجود دارد.

مانند هر تکنیک پیشرفته ای خیلی ساده است که بیش از اندازه افراط کنید پس مراقب این موضوع باشید. مانند بسیاری از ترفندهای میکس، بکارگیری یک اپلیکیشن کامل بهتر از بکارگیری چندین پلاگین استریو در میان افکت های میکس شما می‌باشد.

پیش از آنکه فراتر برویم چیزی که شناسایی آن بسیار مهم است این است که سازگاری و شایستگی صدای مونو شده ی استریو خروجی را با بکارگیری یک ابزار توانا یا پلاگین monoising بررسی کنیم.

جمع کردن میکس شما در مونو به زودی هرگونه ناسازگاری یا کنسلینگ فاز را برای شما آشکار خواهد کرد و به شما این امکان را می‌دهد تا تاثیرات منفی هرگونه افکتی که در هر پردازش استریویی افزوده اید را بتوانید قضاوت کنید. در حقیقت ما به شما پیشنهاد میکنیم هر زمانی که خواستید هرگونه مانور استریویی انجام دهید، این کار را انجام دهید عادت خوبی است.

درباره هرگونه ناهماهنگی فاز باید مراقب صدای بیس سینتی سایزری یا مجموعه سمپل هایی که بکار می‌گیرید باشید چون دارای یک ویژگی دیتیون چند صدائه یا افکت های استریو برخی از تعریفات آنها می‌باشند. بسیاری از پریست های سینت برای داشتن صدایی واید و چشمگیر برنامه ریزی شده اند اما ممکن است هنگامی که در حالت مونو صداها جمع بشوند کنسلینگ فاز رخ دهد.

یک میکس معمولی اغلب به یک بخش بیس محدود و ساده نیاز دارد. بنابراین ایده خوبی است که پچ های بیس سینت ساده و پایه را بکار ببرید، اما اگر شما باید از یک بیس بیش از اندازه واید استفاده کنید، سعی کنید درمحدوده استریو آن را با یک پلاگین mid/side utility یا M/S EQ محدود کنید.

لایه های بیس استریو

مفهوم لایه بندی یک یا چند صدا در کنار هم برای پیدا کردن یک صدای پر قدرت، یک تکنیک آزمایش شده برای بسیاری از آهنگسازان است و اگر به صورت یک دست اجرا شود می‌تواند برای واید کردن بیس نیز بکار گرفته شود. اگر ترک شما دارای یک بیس سینت پرپشت باشد که دارای شمار زیادی فرکانس در تمام طیف صوتی باشد، اما بدون هیچگونه درمحدوده ی استریو باشد، عکس آن را با یک پچ سینت تقریبا مشابه در نظر بگیرید. این لایه دوم را کاملا ظریف نگه دارید و می‌توانید آن را به سایدهای میکس هل دهید. سعی کنید اسیلاتورهای درون یک سینت را پن کنید یا آن را با یک پلاگین خارجی واید کورس (wide chorus)، ریورب یا دیلی پردازش کنید.

به عنوان یک قانون مطمئن شوید که این لایه از لحاظ درون‌مایه ی فرکانسی بر لایه مرکزی و هسته ای غلبه نکند. همچنین این سیگنال در میکس مونو با شدت اصلی منتقل نخواهد شد پس امکان از دست رفتن آن نیز وجود دارد.

منبع دی جی سنتر :‌ هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.