تاریخچه موسیقی الکترونیک

موسیقی الکترونیک نوعی از موسیقی است که در طول ساخت آن ساز های الکترونیکی بر پایه‌ی بردهای الکترونیکی و تکنولوژی موسیقی الکترونیک مورد استفاده قرار می گیرد و ساز های آکوستیک مورد استفاده ی این سبک نمی باشند، مگر در بعضی موارد خاص که آن هم به شیوه ی موسیقی الکترونیک میکس و فضا سازی می شود و تفاوت عمده ی آن نوع و جنس صداهای تولید شده توسط ادوات الکترونیکی می باشد. به طور کلی می‌توان تمایز بین موسیقی الکترونیک و دیگر موسیقی‌ها را با صداهای تولید شده توسط دستگاه‌های الکترومکانیکی در نظر گرفت که تنها صداهای الکترونیکی را تولید می‌کنند.

یکی از اولین ساز های الکترونیکی ارگ Hammond و تل‌هارمونیوم یا دایناموفون از ابزار ابتدایی موسیقی الکترونیک بود که توسط تادیوس کاهیل در سال ۱۸۹۷ توسعه یافت. در ابتدا موسیقی الکترونیک به صورت انحصاری مورد استفاده قرار می گرفت، اما در اواخر دهه ی 60 میلادی با به روز شدن و در دسترس قرار گرفتن فناوری موسیقی الکترونیک این سبک شروع به رشد کرد. اما لازم به ذکر است که قبل از ساخت این سینتی سایزرهای الکترونیکی اولیه دستگاه‌هایی نیز قبل از این تولید شده بودند که از لحاظ مکانیزم تولید صدا، آنها را می‌توان به عنوان اولین الگوهای پیدایش سینتی سایزر در نظر گرفت، برخی از این دستگاه‌ها سازهای بسیار بزرگی تقریبا به اندازه‌ی یک کمدِ دو در بودند که Orchestrion یکی از آنها بود که در سال ۱۸۰۵ ساخته شد و یکی دیگر از آنها Helmholtz Sound Synthesizer c نام داشت که در سال ۱۸۹۰ تولید شده بود.
اولین دستگاه‌های الکترونیکی که برای اجرای موسیقی استفاده شدند در اواخر قرن ۱۹ مورد استفاده قرار گرفتند و مدتی بعد آینده‌نگران ایتالیایی صداهایی را کشف کردند که تا به آن روز موسیقی تلقی نمی‌شدند. در طول دهه‌ی ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ سازهای الکترونیکی معرفی شدند و اولین آهنگ‌سازی‌ها با این سازهای الکترونیکی در این دوره انجام شدند. تا دهه‌ی ۱۹۴۰ نوارهای صوتی مغناطیسی به موسیقیدانان اجازه‌ می‌دادند تا صدا را روی نوارهای صوتی را ضبط کنند و سپس با تغییر سرعت یا مسیر آن صداها را اصلاح کنند و این کار سبب توسعه‌ی موسیقی نوارهای صوتی الکتروآکوستیک در دهه‌ی ۱۹۴۰ در مصر و فرانسه شد.
موسیقی‌هایی که فقط با استفاده از ژنراتور‌های الکترونیکی ساخته شدند برای اولین بار در آلمان در سال ۱۹۵۳ تولید شد. همزمان با این در دهه‌ی ۱۹۵۰ موسیقی الکترونیک در ژاپن و آمریکا نیز شروع به گسترش کرد. البته الگوهای ترکیب بندی سازها بدون استفاده از کامپیوتر خیلی جلوتر از اینها توسط موتزارت ابداع شده بود. در دهه‌ی ۱۹۶۰ اجرای موسیقی الکترونیک زنده در آمریکا و اروپا رواج یافت، سازهای موسیقیایی الکترونیکی ژاپنی نیز شروع به تاثیر گذاری گسترده در صنعت موسیقی کردند و موسیقی داب جامائیکایی نیز به عنوان شکلی از موسیقی الکترونیک ظهور کرد. در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰، سینتی سایزر مونوفونیک Minimoog و درام ماشین‌های ژاپنی نیز به محبوب شدن موسیقی الکترونیک با استفاده از سینتی سایزرها بسیار کمک کردند.

در دهه‌ی ۱۹۷۰ موسیقی الکترونیک با پذیرش سینتی‌ سایزرهای پلیفونیک، درام‌های الکترونیکی، درام ماشین‌ها و ترن‌تیبل‌ها با ظهور سبک‌هایی مانند Disco، Krautrock، New Wave، Synth-Pop، Hip-Hop و EDM تاثیر بسیار زیادی در موسیقی‌های محبوب داشت. در دهه‌ی ۱۹۸۰ موسیقی الکترونیک با دلگرمی به سینتی سایزرها و پذیرش درام ماشین‌های قابل برنامه ریزی مانند TR-808 و سینتی سایزرهای بیس مانند TB-303 از کمپانی رولند با برجستگی بسیار بیشتری در میان موسیقی‌های محبوب پدیدار شدند. در اوایل دهه‌ی ۱۹۸۰ تکنولوژی دیجیتال نیز در صنعت ساخت سینتی سایزرها وارد شد و سینت‌هایی مانند Yamaha DX7 رایج شدند و گروهی از موسیقیدانان و تاجرهای ابزار موسیقی رابط دیجیتالی یعنی MIDI‌ را توسعه دادند. ‍
و صداهایی که تا قبل از آن به عنوان موسیقی شناخته نمی شد وارد دنیای موسیقی شدند، موسیقی الکترونیک با پیشرفت های چشم گیرش با ترکیب صنعت و تکنولوژی سبب تولید سازهای الکترونیکی بسیاری شد که امروزه از معروف ترین آنها می توان از ارگ ها، سینت سایزر ها و درام ماشین ها نام برد. این سبک نفوذ خود را به سمت سبک های دیگری مانند راک و پاپ هم رساند و باعث ایجاد یک تحول بزرگ در شیوه ی آهنگ سازی شد. همانطور که می دانید اکثر تولیدات موسیقی الکترونیک به وسیله ی نرم افزار ها و کامپیوتر ها انجام می شود که لازمه ی آنها داشتن نرم افزار تولید (DAW)، ساز های مجازی و سمپل ها، و در مواقع جدی کارت صدا و یک جفت بلندگو مانیتور می باشد. اما این یک روش تولید موسیقی الکترونیک است و روش اصلی و جذاب تر آن بدون استفاده از هیچ گونه کامپیوتر و ساز مجازی یا سمپل می باشد که تماما با سخت افزار های الکترونیکی انجام می شود.
اولین ساز های مورد استفاده در اولین موسیقی تمام الکترونیک ، Theremin و  Ondes Martenot بودند که در سال 1953 میلادی در آلمان تولید شدند. در دهه ی 60 سینت سایزر هایی به وجود آمدند که با تغییر پارامتر های اولیه ی تولید کننده صدا، صدایی کاملا متفاوت و انحصاری را تولید می کردند و آن دوره ی انقلاب در ساز های الکترونیک و همچنین موسیقی الکترونیک بود. ونجلیس یکی از توسعه دهندگان این سبک بود که پدر موسیقی الکترونیک نیز نام گرفت و گروه پینک فلوید نیز یکی از مبتکران ترکیب کردن ساز ها و سبک موسیقی الکترونیک با موسیقی راک بود.

منبع دی‌جی سنتر هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.