معرفی سبک: Electro House

سبک الکتروهاوس زیر شاخه‌ای از موسیقی هاوس می‌باشد، که این موسیقی با بیس لاین یا ضربه های درام Kick واضح و برجسته و سرعت بیت حدود ۱۳۰ ضربه در دقیقه مشخص می شود. منشا این سبک تحت تاثیر سبک های الکترو، الکتروکلش، الکتروپاپ، سینت پاپ و تک هاوس بوده و این اصطلاح برای شرح دادن موسیقی خیلی از لیست های 100 دی جی برتر در مجله های دی جی به کار می رود که شامل هنرمندانی از جمله "Dimitri Vegas"، "Like Mike"، "Hardwell"، "Skrillex"، "Benny Benassi" و "Steve Aoki" می شود.
الکترو هاوس با بیس سنگین آن از دیگر سبک ها متمایز بوده که اغلب از بیس های وز وز کننده مانند موسیقی هنرمندانی که نام بردیم با امواج بیس های دندان اره ای و اعوجاجی همراه است. این نوع موسیقی همیشه با الگوی فور آندِ فلور به همراه صداهای درام بیس سنگین نوشته می شود. این سبک شامل تلفیقی از سبک های هاوس و الکترو است. اصلیت این موسیقی به  تلفیقی از سبک الکترو پاپ و تکنو برمی گردد که در دهه ی 1990 دوباره احیا شد و در ابتدا آن را الکتروکلش می نامیدند. سرعت الکتروهاوس به طور معمول بین ۱۲۵ تا ۱۳۵ ضرب در دقیقه می‌باشد و گاهی اوقات هم ممکن است به سبک Tech House نیز شباهت‌هایی داشته باشد، اما آن شامل عناصر ملودیک و سمپل‌ها و سینتی‌سایزر‌های الهام گرفته شده از الکترو باشد.

این سبک به عنوان سبکی تلفیقی از House به همراه Electro تعریف شده است که موسیقی الکترو دهه ۸۰ یا احیای دوباره‌ی آن در دهه‌ی ۹۰ با تلفیق شدن با سبک‌های Electropop و Techno سرچشمه‌ و شروع کننده‌ی این سبک بودند.
 ترک های مطرحی که در ابتدای راه با برچسب این سبک در مارکت موسیقی منتشر شدند شامل ترک های  "Dark Invader" کاری از  Arrivers در سال 1996 و "Raw Shit" کاری از  Basement Jaxx در سال 1997 و "Flat Beat" از Mr. Oizoدر سال 1999 بود. اما Benny Benassi با ترک "Satisfaction" که در سال 2002 ریلیز کرد نشان داد که در این سبک پیشرو است و یکی از افرادی بود که الکتروهاوس را به مسیر اصلی اش هدایت کرد.
در اواسط سال 2000 الکتروهاوس با ترک رمیکس Tom Neville شاهد افزایش محبوبیتش در میان عموم بود. در نوامبر 2006 ترک های الکتروهاوس "Put Your Hands Up For Detroit" از Fedde Le Grand و رمیکس "Yeah Yeah"از Bodyrox و Luciana توسط D. Ramirez شماره های یک و دو چارت 40 ترک برتر انگلستان را بدست آوردند.
 از آن زمان به بعد، آهنگسازان سبک الکتروهاوس از قبیل Feed Me، Knife Party، The M Machine، Porter Robinson، Yasutaka Nakata و Dada Life پدیدار شدند.
از سبک های زیر شاخه ی الکتروهاوس می توان به "Melbourne bounce" ، "Big Room" (با ملودی های ساده تر و درام مینیمال تر)، "Complextro" (با صدا های جادویی و بیس های پیچیده)، "Dutch house" (با ریتم های پیچیده و بیس لاین کمرنگ تر صدای جیرجیر و لید سینت با گام های بالا)، "Fidget house" و " Moombahton" اشاره کرد.
Melbourne bounce توسط پیشرفت‌هایی از سرعت بالا، صدا‌های شیپور مانند سبک Dutch house، سینتی سایزر‌های Tech Trance، استب‌های Electro House و بیس لاین‌های تحت تاثیر سبک House و همچنین Bpm ۱۲۸ تا ۱۵۰ شناسایی می‌شوند.
Big room در اوایل دهه‌ی ۲۰۱۰ یک نوع از Electro House شناخته شده به عنوان Big Room شروع به گسترش کرد، و این توسعه در فستیوال‌ها و رویداد‌های جهت‌داری مانند Tomorrowland محبوبیت زیادی پیدا کردند. پس از آن این سبک شروع به مستقل شدن از زیرشاخه‌های Electro House کرد و به عنوان یک سبک خاص توسعه یافت. آهنگ‌های
Big Room به سبک Dutch house شباهت دارد که اغلب اوقات شامل دراپ‌های ترکیبی، پرکاشن‌های مینیمالیستی، ضرب‌های منظم، ساب بیس‌های لایه بندی شده در زیر درام Kick، ملودی‌های ساده و برکدان‌های سینت محور می‌باشد.

Complextro نیز یکی دیگر از زیرشاخه‌های Electro House می‌باشد که توسط بیس لاین‌های براق (Glitchy)، پیچیده و بافت‌های خلاقانه‌ به وسیله‌ی برش‌های تیز بین ساز‌ها در توالی‌های سریع مشخص می‌شود. این اصطلاح یعنی Complextro یک کلمه‌ی ترکیبی از تلفیق Complex و Electro می‌باشد که توسط Porter Robinson برای توصیف صدای موسیقی که او در سال ۲۰۱۰ ساخته بود ابداع شده است. برخی از هنرمندان در این سبک شامل Kill The Noise، Knife Partyو Lazy Richمی‌باشند.
Dutch house که برخی اوقات با نام Dirty Dutch نیز خوانده می‌شود یکی از زیرشاخه‌های Electro House می‌باشد که سرچشمه‌اش از هلند بوده و در سال ۲۰۰۹ در میان دیگر سبک‌های الکترونیک برجسته شد و Vato Gonzalez و DJ Chuckieاز پیشگامان این سبک بودند که این سبک به طور عمده توسط آنها گسترش یافت. آن در درجه‌ی اول توسط ریتم‌های پیچیده‌ی ساخته شده توسط کیت‌های درام تحت تاثیر موسیقی لاتین، تاکید کمتر بر روی بیس لاین‌ها و سینت‌های لید فریبنده و گام بالایش شناخته می‌شود.
Fidget house یا Fidget توسط قطعات صوتی کوتاه، بیس لاین‌های کثیف با گام های pitch-bend شده، استب‌های سینت سبک Rave بر روی ضرب‌های ۴/۴ شناسایی می‌شوند. آن شامل الهاماتی از Chicago House، Detroit Techno، Baltimore club، Kuduro، Pimba و hip hopمی‌باشد. تغذیه کنندگان این سبک هنرمندانی مانند The Bloody Beetroots، AC Slater، Danger، Hervé، Sinden، Jack Beats و Switchمی‌باشند. اصطلاح fidget house اولین بار توسط دو آهنگساز/دی جی به نام Jesse Rose و Switch به صورت یک شوخی ابداع شد، اما بعدا از یک شوخی ساده بسیار فراتر رفت.

منبع دی‌جی سنتر هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.