۹ نکته برای استفاده از میکروفون‌ها

آیا در دنیای ضبط کردن تازه‌ وارد هستید؟ اگر اینطور است در این مقاله تعدادی از قوانین پایه وجود دارد که شما باید از آنها آگاه باشید.

۱-انواع میکروفون‌ها را بشناسید

میکروفون‌های داینامیک تمایل دارند تا پرکاربردترینِ نوع میکروفون در دنیای میکروفون‌ها باشند. آنها ارزان بوده، توانایی برداشت کمی از سیگنال را داشته و تمایل دارند تا به عنوان میکروفون‌های برخی از ساز‌ها با صدای زیاد و صدای زنده استفاده شوند. میکروفون‌های کندانسور حساسیت بیشتری دارند، بنابراین برای ضبط‌های پیچیده و دارای جزئیات زیاد (برای مثال: سازهای آکوستیک) بهتر هستند. آنها برای تولید بار از خازن‌های الکتریکی استفاده می‌کنند بنابراین نیازمند باتری یا قدرت فانتوم از کارت صدا می‌باشند و برخلاف میکروفون‌های داینامیک تمایلی به صداهای زیاد ندارند. میکروفون‌های ریبون نیز مانند یک میله‌ی نازک از مواد رسانا بوده و فرایند ضبط صدای آن مانند میکروفون‌های داینامیک بوده، با تفاوت اینکه آنها جزئیات بیشتری را ضبط کرده و دارای یک الگوی متمرکزتر هستند، اما در آخر میکروفون‌های لامپی می‌باشند که می‌توان آنها را به چشم کندانسور نگاه کرد با تفاوت اینکه دارای سوپاپ‌هایی می‌باشند که صدایی گرم تر را ضبط می‌کنند.

۲-الگوهای آنها را بشناسید

الگوی قطبی میکروفون به محدوده‌ای اشاره دارد که میکروفون در هنگام ضبط بر روی آنها تمرکز می‌کند، با تصور اینکه میکروفون به صورت ایستاده قرار دارد و آن مناطق در اطراف شبکه‌ی توری آن قرار می‌گیرند. میکروفون‌های همه کاره (Omni-directional) همه‌ی صداهای اطراف خود را به طور مساوی ضبط می‌کنند و الگوی آنها مثل یک توپ است. الگوهای کاردیود بیشتر بر روی صدایی که در مقابل میکروفون قرار می‌گیرد تمرکز دارند، مانند دهان یا گیتار، بنابراین بیشتر تمایل به استفاده‌ی مستقیم دارد زیرا نویزها و سر  و صدای کمتری را ضبط می‌کنند و تداخل سایر سازها کمتر می‌شود. میکروفون‌های دو جهته یا الگوهای شکل 8 دارای قدرت تمرکز بر روی دو نقطه‌ی مقابل هم هستند بنابراین برای ضبط یک جفت ساز یا یک ساز به علاوه‌ی صدای محیط اتاق بسیار مناسب هستند.

۳-اصطلاحات را بشناسید

پاسخ فرکانسی (Frequency Response) طیف وسیعی از فرکانس‌ها است که یک میکروفون بهترین واکنش را به آنها نشان می‌دهد، بنابراین برای ضبط صداهای بیس باید به دنبال میکروفون‌هایی باشید که حدود ۴۰ هرتز یا کمتر باشند. حداکثر سطح فشار صدا یا Maximum SPL به بلندترین صدایی اشاره می‌کند که یک میکروفون توانایی مدیریت آن تا قبل از دیستروت شدن را دارد، بنابراین هرچه این رقم بیشتر باشد بهتر است. SPL ۱۲۰ دسیبل نقطه‌ی شروع خوبی است. Self Noize میزان نویزی است که میکروفون به خودی خود تولید می‌کند، بنابراین هرچه کمتر باشد بهتر است. Signal To Noise Ratio یا نرخ سیگنال به نویز، سطح خوبی از سیگنال است که می‌خواهید بشنوید در مقابل نویزهای بدی که نمی‌خواهید بشنوید. بنابراین هرچه بیشتر باشد بهتر است و به دنبال چیزی بیشتر از رقم ۶۹ باشید.

۴-منبع خود را بررسی کنید

حالا شما انواع میکروفون‌ها، الگوها و علم تئوری آنها را می‌شناسید. وقت آن رسیده است که از آنها استفاده کنید. درست است؟ نه کاملا. اکنون زمان بررسی منبع صوتی است، می‌خواهید چه چیزی را ضبط کنید؟ صدایی شکننده دارد؟ آیا صدای رشته‌های گیتار را می‌خواهید ضبط کنید؟ آیا منبع شما یک خواننده با صدای خراش دار است؟ آیا اقدامات یا اطلاعات عاقلانه‌ای برای قبل از ضبط کردن وجود دارد؟ حالا زمان بررسی سیم‌های گیتار، تنظیمات، اتصالات، حالت‌های ذهنی... رسیده است. به خواننده آرامش بدهید، اتصالات را برای مطمئن شدن از اتصال صحیحشان تکان دهید، یا سیم‌های گیتار را تعویض کنید و بعد از همه‌ی بررسی‌ها میکروفون را در مقابل منبع صدا قرار دهید.

۵-آزمایش

قبل یا بعد از رعایت قوانین، تلاش کنید و با قرار دادن میکروفون در مقابل هر چیزی که می‌خواهید ضبط کنید، تجربه کسب کنید. به طور مشخص، اگر شما در یک موقعیت استرس‌ زای استودیویی قرار دارید، بهتر است بدون هدر دادن وقت همه آزمایش کنید، اما به طور کلی، زمان گذاشتن برای تغییر موقعیت‌های میکروفون برای به دست آوردن بهترین صدا مهم است. به طور مشابه، خوانندگان ممکن است میکروفون مورد استفاده‌ی خود را ترجیح دهند، اما اگر اینطور نباشد، منتخبی از میکروفون‌های وکال مختلف را امتحان کنید زیرا از چگونگی تفاوت صدای یک میکروفون نسبت به میکروفونی دیگر تعجب خواهید کرد. به گفتی برخی مهندسان صدا، این ایده‌ی خوبی است که چند مدل میکروفون در قفسه‌ی خود داشته باشید.

۶-سه نکته‌ی تک میکروفونی در یک نکته

فقط یک میکروفون دارید؟ شما از اینکه چه چیزی می‌توانید از آن استخراج کنید شگفت زده خواهید شد. با ضبط کردن صدای یک گیتار آکوستیک، برای مثال، یک میکروفون کندانسر را در جلوی پرده‌ی دوازدهم گیتار نگه دارید و حدود شش اینچ از بدنه دور کنید. برای داشتن یک صدای کلفت تر، آن را به سمت حفره‌ی منبع صدا بکشانید. آیا صدا خیلی کلفت است؟ پس برعکس این عمل کنید. برای گیتار الکتریک، برای داشتن یک تن صدای شفاف، یک میکروفون داینامیک خوب را در نقطه‌ی مرکزی آمپ قرار دهید با برای داشتن یک صدای دلپذیر تر آن را به سمت بیرون آمپ نگه دارید. این کار برای درام‌ها حتی ساده تر هم می‌شود، میکروفون را بگیرید و سعی کنید آن را در موقعیت‌های روبرو، بالاسر، بالای شانه‌های درامر به سمت کیت درام امتحان کنید. با این حال اگر شما یک نوازنده‌ی درام واقعی هستید که زمانی را برای آوردن همه‌ی کیت به داخل استودیوی خود برای ضبط کردن صرف می‌کنید، ممکن است زمان این باشد که بر روی میکروفون‌های بیشتری سرمایه‌ گذاری کنید.

۷-سه نکته‌ی دو میکروفونی در یک نکته

اگر شما بر روی میکروفون‌های بیشتری سرمایه گذاری کنید، صدای بهتری خواهید داشت، زیرا می‌توانید شروع به ترکیب کردن و آزمایش کنید. به عنوان مثال، با گیتارهای آکوستیک، شما می‌توانید یک میکروفون کندانسر را در جلوی حفره‌ی صدا قرار دهید تا صدای بم و پلاکی بیشتری را ضبط کند و یک میکروفون دیگر را برای ضبط تریبل بیشتر در جلوی پرده‌ی ۱۲ قرار دهید. برای گیتارهای الکتریک شما می‌توانید آنها را ترکیب کنید، اما این مرتبه شما میکروفون داینامیک را در جلوی آمپ و کندانسر را کمی دور تر نگه دارید تا صدای اتاق را ضبط کنید سپس هر دو صدا را برای دریافت بهترین نتیجه ترکیب کنید. برای درام‌ها، دو میکروفون داینامیک فضای بیشتری را در اختیار شما می‌گذارد تا جزئیات بیشتری را از بخش‌های خاص کیت مانند Kick یا Snare ترکیب کنید. برای مثال سعی کنید یکی را به عنوان میکروفون بالای سر قرار دهید و سپس دیگری را بین درام‌های دیگر جابجا کنید.

۸-سه نکته در تنظیمات پیانو

ما اخیرا یک ضبط پیانویی نسبتا خوب انجام داده‌ایم و بسته به دسته بندی سازهای شما تنظیمات یک، دو و سه میکروفونه را برای بررسی در اینجا قرار دادیم. تنظیمات پیانو ایستاده شامل داشتن یک میکروفون کندانسر در جلوی کلیدهای میانی (Middle) و با ۱۲ اینچ فاصله با پنل برداشته شده برای برداشتن صدای تریبل و بیس. برای داشتن سر و صدای کمتر ناشی از کلیدها میکروفون را بر بالای رشته‌ها قرار دهید. برای ضبط دو میکروفونه، یکی را در سمت کلیدهای بیس و یکی را در راست یعنی کلیدهای تریبل قرار دهید. اگر شما به اندازه‌ی کافی خوش شانس باشید که بتوانید از یک گرند پیانو صدا ضبط کنید، باید میکروفون‌هایی را روی پایه در بالا و کناره آن قرار دهید. فرض می‌کنیم که شما در یک سالن بزرگ قرار دارید، بنابراین صدای اتاق را هم ضبط می‌کنید. اگر شما پول برای ضبط کردن صدای یک گرند پیانو دارید با خواندن این مقاله چه می‌کنید؟ بهتر است که به دلیل حسن نیت و جلوگیری از اتلاف زمان آن کار را به یک مهندس صدا واگذار کنید.

۹-در صورت لزوم از قوانین دیگر استفاده کنید

نکات ضبط میکروفون دیگری نیز وجود دارند. در صورت تمایل قوانین را در میان قوانین تنظیم کنید. برای مثال، اگر می‌خواهید که صدای خالص‌تری بدون صدای اتاق داشته باشید، همیشه باید میکروفون را به منبع صدا نزدیک کنید. همچنین یک قانون ۳:۱ وجود دارد که در هنگام ضبط سازهای آکوستیک با دو میکروفون استفاده می‌شود. شما باید یک میکروفون را در فاصله‌ی سه برابر دور تر از گیتار قرار دهید تا از بروز هرگونه مشکل فازی جلوگیری شود.

منبع دی جی سنتر :‌ هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.