۵ نکته درباره میکس که باید به کار بگیرید

احتملا شما با خودتان میگویید که دوباره یک مقاله چند نکته ای درباره میکس... هم اکنون هزاران مقاله در این باره در بستر اینترنت وجود دارد، اما چرا به این اندازه در این زمینه محتوا تولید میشود؟ چرا باید این لیست های چند نکته ای را بخوانم؟ پاسخ آن ساده است، زیرا میتوان گفت که میکس کردن موزیک ارزشمند ترین بخش آن است و میکس است که زیبایی موزیک شما و درخشندگی آن را نمایان میکند. اما این نکات در هر موقعیتی کاربرد ندارند ، ولی شما باید همه آنها را فراگیرید تا در جا و زمان مناسب آنها را به کار بگیرید. من در این نوشتار ۵ ترفند میکس را آماده کرده ام که مهارت میکس شما برای هرگونه موزیکی را بهبود میبخشد.

۱.با صدای پایین موزیک را گوش بدهید (مانیتور کنید)

اساسا این یکی از مهمترین یشنهادات برای فرایند میکس است. با ارزش ترین ویژگی یک میکس خوب بالانس بودن آن است که شما با صدای بلند نمیتوانید بالانس بودن یا نبودن آن را شناسایی کنید. بنابراین اندازه ولوم برای تصمیم گیری درست هنگام میکس بسیار مهم است. سطح شنوایی طبیعی انسان ۷۰ دسیبل است و پیشنهاد شده که هنگام میکس کردن ولوم را ۱۰ دسیبل پایین تر یعنی روی ۶۰ دسیبل نگه دارید. اگر بخواهید حجم این صدا را در نظر بگیرید باید به یک گفت گوی ساده با کسی که کنارتان نشسته بیاندیشید.

با نگاه به نمودار فلچر مانسون میبینید که بلندی صدای فرکانس های خاصی در لول های صوتی گوناگون مختلف است و بلند تر یا ساکت تر به نظر میرسند. در ولوم پایین فرکانس های میانی بیشتر به گوش میرسند و فرکانس های بالایی و پایینی ساکت تر هستند و برعکس در ولوم های بالا فرکانس های میانی در پس زمینه گم شده و فرکانس های بالایی و پایینی بیشتر به گوش میرسند. در میکس کردن بازه فرکانس های میانی بسیار مهم هستند و درک خوب فرکانس های میانی در اولویت قرار میگیرد.

۲.لایه بندی سینت ها

رمز داشتن صدایی حرفه ای، سرشار و پرو، داشتن چندین لایه است که طیف فرکانسی را پر کند و مانند تکه های پازل یکدیگر مکمل یک دیگر باشند. یک آغاز خوب برای ساختن چنین ترکیبی این است که لایه بیس را در بازه ۵۰ تا ۵۰۰ هرتز نگه دارید‌ (این لایه سنگینی فرکانس های پایین را برای شما فراهم میکند)، لایه سینت اصلی را در بازه ۵۰۰ هرتز تا ۵ کیلوهرتز  نگه دارید (این لایه انرژی موزیک را فراهم میکند)، لایه شخصیت صدا نیز باید پوشش دهنده بازه فرکانسی ۵ کیلوهرتز تا ۲۰ کیلوهرتز باشد ( این لایه هر چیزی از صدای زنگ گرفته تا سینتی سایزرهای گام بالا را در برمیگیرد و نمایانگر ریز جزئیات موزیک شما است)

همچنین این لایه ها را با اکولایزر و کمپرسور به خوبی لول بندی و تراز کنید تا صدای کلی یکپارچه به گوش برسد. اگر این کارها را به خوبی انجام دهید نیازی نیست تا برای پر کردن موزیک ۳۰ لایه یا ترک دیگر را به میکس خود بیافزایید. فرایند لایه بندی را پیچیده نکنید، در این مورد سادگی بهترین چیز است. اگر صدایی شما را راضی نمیکند برای بهتر کردن آن به سراغ افزودن لایه های تازه نروید و نخست به دنبال یک صدای جایگزین برای آن باشید.

۳.فشرده سازی موازی

موزیک از نظر بلندی، گستردگی و تمیزی صدا هیچگاه مانند موزیک مدرن امروزی نبوده است. موزیسین ها برای بلندی صدای موزیک خود هر روز با این موضوع دست و پنجه نرم میکنند و به سختی میتوانند موزیک خودشان را به بلندی صدای تجاری و مانند موزیک حرفه ای ها نزدیک کنند. ترفندهای زیادی برای این کار هست و یکی از آنهایی که همیشه نادیده گرفته شده است فشرده سازی مجازی است.

فشرده سازی موازی برای بلندتر کردن صدای موزیک شما بدون از بین بردن داینامیک آن است و پیک های ولوم بالای صدای شما را حفظ کرده و ولوم های پایین را از میان یک فشرده سازی سنگین رد میکند تا صدایی بهتر داشته باشند.

این کار عبارت است از فرستادن سیگنال به یک کانال یا ترک AUX یا همان Return که در آن یک کمپرسور با زمان اتک کوتاه و ریلیز بلند بارگزاری شده است و ترشولد را تا جایی پایین بیاورید که فشرده سازی سنگینی اعمال شود. این گونه تنظیم کمپرسور یکپارچگی سیگنال شما را تضمین میکند.

پس از افزودن ترک AUX و تنظیمات کمپرسور باید آن را با ترک اصلی میکس کنید و تا جایی پیش بروید که ولوم سیگنال فشرده شده پایین تر از صدای اصلی قرار بگیرد و بر روی سیگنال اصلی چیره نشود تا داینامیک ها حفظ بشوند.

۴.به جای اتومیشن ولوم، اکولایزر را به کار ببرید

گمان میرسد که کار با ولوم تنها هدر دادن زمان باشد، اما هنگامی که با اکولایزر فرکانس های پایین یا بالایی را برش میدهید همه المان های ترک شما به خوبی با هم به صورت یکدست درهم میآمیزند. بریدن و افزودن فرکانس های پایین و بالا بافت و فضای تنفس بیشتر وبهتری به صدای شما میدهد تا اینکه به یک باره تنها ولوم صدا را کم یا زیاد کنید.

۵.گسترش صداها

گسترش صداها یا همان واید کردن آنها چیزی است که در هر راهنمای میکس پیدا میشود. روش های زیادی برای این کار وجود دارد و باید بیشتر این تکنیک ها را بیاموزید تا دریابید که در هر موقعیت کدام یک برای شما بهتر کار خواهد کرد.

-اکولایز میانی / کناری (Mid/Side)

اکولایز Mid-Side شکاف کانال های میانی و کناری بخش استریو شماست. بنابراین میتوانید سیگنال مونو و استریو را به طور جداگانه اکولایز کنید. یکی از روش های آتشین مطمئن برای به دست آوردن صدای گسترده تر، بوست کردن فرکانس های بالایی سیگنال کناری است زیرا فرکانس های بالا جهت دار هستند.

-اکولایز چپ / راست

اکولایز چپ / راست کانالهای چپ و راست بخش استریو را جدا میکند. دقیقاً مانند اکولایز میانی / کناری ، بوست کانال چپ یا راست باعث ایجاد پهنای صدا می شود.

- Izotope Ozone 7 Stereo Imager

من تقریباً از تمام پلاگین های بوست کننده (افزاینده) استریو در بازار استفاده کرده ام و با صراحت میتوانم بگویم Izotope Ozone 7 بهترین است.

-دو Reverb را به کار بگیرید

سیگنال خود را به دو کانال AUX مختلف بفرستید که روی هرکدام از آنها ریورب های مختلفی باشد. سپس دو کانال AUX را به سمت چپ و راست پن کنید. این کاملاً صدای شما را باز می کند. حتماً ریورب های خود را در حدود ۲۵۰ هرتز برش پایین دهید تا میکس شما گل آلود نشود.

-کورس و پن کردن

به سادگی سیگنال های خود را به چپ و راست راست پن کنید و در انتها پلاگین کورس مورد علاقه خود را بارگزاری کنید.

شما تنها یک شانش دارید که با آهنگ خود روی شنونده خود تأثیر بگذارید و میکس شما باید بهترین نسخه ممکن باشد.