با صفحه دی جی های مختلف آشنا شوید.

یکی از تجهیرات ضروری برای اکثر دی جی ها صفحه های دی جی است. صفحه های دی جی از قدیم تا کنون برای پخش موسیقی و میکس آن به کار برده می شوند. صفحه های دی جی به دلیل اهمیت و کاربرد بالایی که در صنعت دی جی دارند، مدل های مختلفی دارند که هر کدام از آن ها یک سری ویژگی های خاص را ارائه می دهند. در این مقاله قصد داریم مدل های مختلف صفحه دی جی (که به آن ها صفحه وینیل نیز گفته می شود) را نام ببریم و در مورد آن ها توضیح دهیم.

مدل های مختلف صفحه های دی جی

صفحات دی جی قدمت بسیار طولانی ای دارند و استفاده از آن ها به حدودا 100 سال پیش باز می گردد. هر چند که در آن زمان، این ها صفحات دی جی نام نداشتند اما آن ها را می توان به نوعی نسل پیشین صفحه دی جی امروزی دانست.

1. صفحه های 12 اینچی LP (با پخش طولانی)

مشخصات

صفحات ال پی برای اولین بار در سال 1948 معرفی شدند. صفحات ال پی پیشرفت بزرگی در بین رکورد های آن زمان بود. در آن زمان معمولا از shellac 78 استفاده می شد. این صفحات بسیار شکننده بودند و به 5 دقیقه پخش از دو طرف محدود بودند.

صفحه های ال پی از پی وی سی (وینیل) ساخته می شدند. برای پخش آن ها نیز از یک قلم میکروگرو با نوک کوچک استفاده می شده. هر طرف یک صفحه 12 اینچی وینیل می توانست تا 26 دقیقه موسیقی در هر طرف خود داشته باشد.

در آن زمان صفحات ال پی به دلیل زمان پخش طولانی تری که داشتند، برای استفاده از موسیقی کلاسیک استفاده می شدند. در سال های بعد با روی کار آمدن سبک پاپ و راک در دهه 1960 باز هم از صفحات ال پی که به نوعی نسل پیشین صفحه دی جی امروزی شناخته می شوند استفاده شد. چراکه هنرمندان به زمانی طولانی برای نواختن و خواندن نیاز داشتند و دیگر صفحات آن زمان جوابگوی نیاز آن ها نبود.

سرعت پخش

اکثر صفحات 12 اینچی سرعت استاندارد 33 3/1 دور در دقیقه (RPM) دارند. این سرعت پخش برای صفحات ال پی از زمان معرفی آن ها یعنی اواخر 1940 تا اکنون ثابت بوده است. اما امروزه صفحه ال پی یا همان صفحه دی جی می تواند تا 45 دور در دقیقه نیز چرخش داشته باشد. دلیل چرخش بیشتر نیز کیفیت صدای بیشتر است. طبق تئوری 45 چرخش در دقیقه می تواند صدای بهتری داشته باشد.

در موارد نادر دیگر صفحات وینیل 12 اینچی امکان چرخش با سرعت 78 دور در دقیقه را نیز داشتند که معمولا شامل صفحات شلاک قدیمی می شود. صفحات شلاک ابعاد های بسیار متفاوتی داشته اند و برای پخش به قلم تخصصی نیاز داشتند.

2. صفحه های 7 اینچی تک

صفحه 7 اینچی را می توان رایج ترین نوع صفحه دی جی چه در گذشته و چه در زمان حال دانست. صفحات 7 اینچی در دهه های 1950 و 60 به لطف قیمت مقرون به صرفه ای که نسبت به صفحه های گران قیمت ال پی 12 اینچ داشتند، بیشتر محبوب و رایج شدند و به گسترش سبک راک اند رول کمک بسیار زیادی کردند.

رکورد های 7 اینچی 45 دور در دقیقه برای اولین بار در سال 1949 توسط شرکت RCA Victor معرفی شدند. این دیسک های 7 اینچی به عنوان جایگزینی برای دیسک های 78 دور دقیقه شلاک بودند. دیسک های 7 اینچی وینیل کیفیت بیشتر و عمر طولانی تری نسب به شلاک های 78 دور در دقیقه داشتند.

3. صفحه 12 اینچی تک

صفحه های 12 اینچی یکی دیگر مدل های صفحه دی جی است که برای اولین بار در دهه 1970 یعنی اوج دوران دیسکو ها معرفی شد. مشخصات کلی این صفحه ها به طور کلی اینگونه بود که 45 دور در دقیقه می چرخیدند و شیار های گسترده تر و زمان پخش کوتاه تری نسبت به مدل های LP داشتند. این ویژگی ها باعث می شد تا مدل های 12 اینچی تک دامنه دینامیکی گسترده تر و سطح ضبط بلند تری داشته باشند.

صفحه 12 اینچی تک را می توان محبوب ترین مدل صفحه دی جی در دهه های 70 و 80 میلادی دانست. این صفحه ها برای دی جی هایی که در موسیقی سبک دنس در کلوب ها کار می کردند، بسیار محبوب بود. در آن زمان اکثر شرکت های ضبط تک آهنگ های 12 اینچی را با نسخه های توسعه یافته یا ریمیکس های باشگاهی موسیقی پاپ را برای دی جی ها منتشر می کردند.

4. صفحه های 10 اینچی

بسیاری از رکورد های میکروگرو با پخش طولانی در آن زمان مدل های 10 اینچی بودند. آلبوم های چند دیسکی که در آن زمان منتشر می شدند، چندین صفحه دی جی 10 اینچی داشتند که با هم در یک گروه دسته بندی می شدند.

صفحه های 10 اینچی را در واقع می توان یک شکست دانست. در آن زمان شرکت ها تصور می کردند که شنوندگان موسیقی کلاسیک به زمان پخش طولانی تری نسبت به صفحه های ال پی 12 اینچ نیاز دارند. اما برعکس آن ها، شنوندگان موسیقی های پاپ به زمان کوتاه تری از مدل های 12 اینچ ال پی نیاز دارند که همین باعث شد مدل های 10 اینچی ساخته شوند. البته تمامی این حدس و گمان ها اشتباه بود و حتی با ساخت مدل های 10 اینچی بازار در اختیار مدل های 12 اینچی ال پی بود.

5. صفحه های 78 دور در دقیقه

صفحه های 78 دور دقیقه نوعی نادری از صفحات آن زمان بود که برای خواندن رکورد های Shellac که فرمت ضبط غالب بین سال های 1898 تا 1950 بود. صفحه های 78 دور در دقیقه در مدل 10 یا 12 اینچ ساخته می شدند.

نتیجه گیری

صفحه دی جی سابقه ای طولانی دارد. این صفحات از دهه های 40 به بعد برای ضبط و پخش موسیقی به کار گرفته می شدند و امروزه نیز روی دستگاه های مختلف مانند میکسر ها می توان آن ها را مشاهده کرد که نقش بسیار مهمی در کنترل و اعمال افکت های مختلف روی موسیقی دارند. برای اینکه بیشتر با این صفحات آشنا شوید، در این مقاله در مورد مدل های مختلف صفحه های دی جی توضیح دادیم.