راهنمای خرید میکسر دی جی
بعد از مطالعهی راهنمای خرید پلیر دی جی، شما احتمالا از ما انتظار دارید که این مقاله یک بررسی میکسرهای استاندارد کلاب باشد. خب اما ما مجبوریم که شما را در این مورد کمی نا امید کنیم، زیرا استاندارد ثابتی برای میکسرها وجود ندارد و مسالهی اصلی این است که میکسرها از تجهیزات گران قیمت دی جی میباشند و اگر قصد ذخیره کردن پول خود را دارید بهتر است که بر روی میکسر خود سرمایه گذاری کنید.
نکتهی قابل توجه این است که دکهای ارزان قیمت و کم ارزش باعث میشوند تا یادگیری دی جی به یک کابوس تبدیل شود و حتی ممکن است شما بخواهید این کار را کنار بگذارید. از سمتی دیگر یک میکسر سطح مبتدی (به شرط اینکه دارای حداقل ویژگیهای لازم باشد) برای تسلط یافتن بر روی اصول اولیهی میکس کردن خوب خواهد بود و باید حداقل ۶ تا ۱۲ ماه به شما خدمت کند تا قبل از اینکه شما از آن سطح فراتر بروید. یک میکسر معمولی میتواند خیلی هزینهی کمتری را برای شما داشته باشد تا یک میکسر استاندارد کلاب برای مثال یک میکسر سطح مبتدی ۱۸۰ دلار بوده (American Audio Q-D5 MKII) اما یک میکسر کلاب معمولی حدود ۱۷۰۰ دلار قیمت دارد.
ویژگیهای میکسر:
برای اینکه یک رویکرد علمی و کلی برای انتخاب میکسر دی جی داشته باشید، شما باید در مورد ویژگیهای مهمی که برای خرید میکسر ضروری هستند بیشتر بدانید که ما آنها را در ادامه برای شما شرح دادهایم:
تعداد کانالها: تعیین میکند که چه تعداد منابع صوتی را میتوانید با استفاده از آن میکس کنید. حداقل کانال موجود در میکسرها دو کانال است که هر کدام آنها برای یکی از دکهای شما است. شما با دو دک هم میتوانید به راحتی میکس کنید اما برای خلاقیت بیشتر یک میکسر ۴ کانال گزینهی بهتری میباشد.
تعداد ورودیها: یک میکسر ممکن است دارای دو کانال باشد اما چهار ورودی داشته باشد. این چطور ممکن است؟ خیلی ساده میباشد. هر کانال دارای یک سوئیچ است که میتوانید با استفاده از آن تعیین کنید که هر کدام از کانالها کدام سیگنال را دریافت کند. بنابراین حتی با یک میکسر دو کانال می توانید یک دک CD (دیجیتال یا Line) و ترن تیبل (آنالوگ یا Phono)، بنابراین حتی با یک میکسر ۲ کانال شما میتوانید در هر سمت میکسر یک دک CD و یک Turntable داشته باشید و در صورت نیاز بین آنها سوئیچ کنید. اما به خاطر داشته باشید که شما با این حال باز هم نمیتوانید بیش از دو دک را همزمان با یک میکسر ۲ کانال میکس کنید.
ورودی میکروفون: به شما اجازه میدهد تا میکروفن را برای ایجاد تنوع و سرگرمی بیشتر به میکسر متصل کنید اما برای یادگیری دی جی ضروری نیست.
اکولایزر کانالها: یک گروه از نابهایی میباشد که به شما امکان میدهد تا سطح باند فرکانسهای هر کانال را تنظیم کنید. برای مثال یک اکولایزر ۳ باند دارای ۳ ناب است که به شما اجازه میدهد تا فرکانسهای پایین، میانی و بالا تنظیم کنید. پس باید مطمئن شوید که میکسر شما دارای اکولایزرهای ۳ باند جداگانه برای هر کانال باشد تا بتوانید یک میکس نرم و هموار داشته باشید.
اندازهگیر سطح: یک اندازهگیر سطح (Level Meter) آن نوار LED است که در هنگام پخش آهنگ همگام با ریتم آن بالا و پایین میرود و میزان سطح صدا را به شما نشان میدهد. یک Level Meter برای خروجی اصلی هر میکسری از ضروریات آن میباشد و وجود یک Level Meter بر روی هر کانال نیز خیلی بهتر است.
کنترلهای Gain: برای تنظیم سطح کلی کانالهای میکسر استفاده میشوند. شما باید برای هر یک از کانالها ناب Gain مجزا داشته باشید.
خروجیهای میکسر: خروجیهای میکسر معمولی شامل خروجی مستر، خروجی ضبط کردن، خروجی مانیتور و خروجی جک هدفون میباشد. اما در ساده و مینیمالترین حالت آن باید دارای مستر خروجی و جک هدفون باشد که در همهی میکسرها موجود میباشد.
یک میکسر دارای شمارندهی BPM، FX و سمپلر است. یک شمارندهی BPM به صورت خودکار سرعت یا همان تمپو ترک در حال پخش از یک کانال مشخص را تشخیص میدهد، که بیشتر اوقات برای بیت مچ کردن کاربردی است. میکسرهای ردهی معمولی و رده بالا نیز علاوه بر این امکانات به شما اجازه میدهند تا صدا را با تعدادی از افکتها انتقال دهید و اغلب نیز دارای یک سمپلر داخلی میباشند. اما همهی این ویژگیها برای یک دی جی مبتدی ضروری نمیباشند.
اکنون شما با ویژگیهای اصلی یک میکسر آشنا شدهاید و به احتمال زیاد خرید آگاهانهای خواهید داشت و متناسب با بودجهی خود بهترین را انتخاب میکنید.
منبع دیجی سنتر هرگونه کپی برداری پیگرد قانونی دارد.
0 دیدگاه